Inrichting van de vergaderzaal, Kentie, van Gaaman Bonno Velantie te Diitabiki

Diitabiki, ook wel Drietabbetje genoemd, ligt op een eiland in de Tapanahony rivier in het oostelijk deel van Suriname. Het dorp Diitabiki is de residentie van de Ndyuka Gaaman. De Ndyuka of Aukaners zijn een van de Marrongroepen in Suriname.
 
Het Kentie gebouw is een van de gebouwen van Gaaman Oseyse en hij was een van de stamhoofden van de Aukaners. In het Kentie gebouw worden verschillende heiligdommen en erfgoed bewaard, die o.a. bestaan uit erfenissen van de Gaaman familie.

De huidige Gaaman, Bonno Velantie, heeft het gebouw gerenoveerd en daarnaast delen van bewaarde erfenissen die nog in goede staat verkeren, op de zolder opgeborgen. Op de begane grond is een vergaderruimte gemaakt. In dit deel van het gebouw ontvangt hij ook gasten.

Het was de wens van de Gaaman om in de vergaderzaal foto's op te hangen van zijn voorgangers, om zo een deel van de geschiedenis van de Marrons zichtbaar te maken en te behouden voor de huidige en toekomstige generatie. De oude foto's van zijn voorgangers zijn te vinden in musea in diverse Europese landen zoals Nederland, Duitsland en Frankrijk. De marrons zelf hebben geen beschikking over deze foto's.
Daarvoor deden ze een aanvraag bij oa Het Johan Ferrier Fonds.

Het resultaat

•  Een namenlijst van eerdere Gaamans, de voorgangers van Bono Velantie
•  Foto's die op duurzaam materiaal zijn afgedrukt. Bij elk fotoportret hoort een kort bijschrift met de naam en periode dat deze persoon Gaaman is geweest
• Een tijdbalk met jaartallen en belangrijke gebeurtenissen in de geschiedenis van de Aukaanse samenleving
• Algemene (inleidende) tekst op paneel

Met de inrichting van de vergaderzaal ging de wens van de Gaaman in vervulling. Gaaman Bono Velantie hield een korte toespraak bij de feestelijke opening, waar ook dorpsbewoners en kinderen van de Akontoe Velantie basisschool in Diitabiki bij aanwezig waren.
 
Op deze basisschool krijgen kinderen uit Diitabiki en omliggende dorpen onderwijs. Ze worden per boot vanuit hun dorpjes naar Diitabiki vervoerd. De school biedt plaats aan ongeveer driehonderd leerlingen, waarvan de zesde klas (groep 8) ongeveer 40 leerlingen telt.

Mensen uit het dorp reageerden in eerste instantie wat terughoudend op de vraag of de inrichters oude spullen die buiten lagen, voor het museum mochten gebruiken. Maar na de opening werden ze enthousiast en kwamen ze zelf spullen brengen.

Een van hen maakte de opmerking dat het een waardevolle ochtend was voor de kinderen van de basisschool, om over hun eigen geschiedenis, op een manier als deze te leren. Dit moet een begin zijn dat voortgezet moet worden.

Voor de kinderen was het leuk om de foto's te zien van de vroegere Gaaman. Zo kreeg hun geschiedenis meer een gezicht. Ook de namen en gezichten van de vroegere Gaaman waren lang niet bij iedereen bekend. Voor de kinderen was het leuk om de foto's te zien van de vroegere Gaaman. Zo kreeg hun geschiedenis meer een gezicht. Ook de namen en gezichten van de vroegere Gaaman waren lang niet bij iedereen bekend.